insaniyyətpərvər — <ər. insaniyyət və fars. . . . pərvər> bax insanpərvər. . . Fərhad oxumuş olduğu üçün <Aslan> onu özündən daha mərhəmətli, insaniyyətpərvər və safdil ədd edirdi. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insaniyyətsiz — sif. İnsaniyyəti, insanlığı olmayan, insanlıq sifət və fəzilətlərindən məhrum; mürüvvətsiz, vicdansız. İnsaniyyətsiz adamdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insaniyyətpərvərlik — bax insanpərvərlik. <Məktubda belə yazılmışdı> «. . Daima insaniyyətpərvərlikdə və qan qardaşlığına himmət göstərmənizi arzu edirik. . ». Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insaniyyətsizlik — is. İnsaniyyəti, insanlığı olmayan adamın hal və sifəti; mürüvvətsizlik, vicdansızlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insaniyyət — ə. 1) insanlıq; 2) bütün insanlar; bəşəriyyət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
insaniyyətpərvər — ə. və f. bax: insanpərvər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mürvət — ə. 1) mərdlik, 2) insana yaraşan sifət; insaniyyət; 3) mərhəmət, şəfqət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nasut — ə. 1) insanlıq, insaniyyət; 2) insanla əlaqədar olan şey(lər) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
adam — is. <ər.> 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canlı məxluq; insan, bəşər. Sağlam adam. Bilikli adam. – Suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəxşayiş — <fars.> bax bəxşiş. İnsaniyyətin mizanı səxavətdir, bəxşayişdir. N. V.. <Molla:> Yox, əxəvi, bəxşayiş tümən tümən, haqq hesab dinar dinar, – dedi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
